Lukresiya BARLADEANU
Şeirlər

 

 

 

DƏYİŞİLMƏ

Məni tanıdığın zamanların köhnəldi

paltarları,

Onu daha geymir indinin adamları.

Mavi yuxuların tikdiyi qırçınlı romantizm də

Yoxdu daha.

Sərt gerçəklik dəbdədir,

Bir də amansızlıq.

Qaba dikdabanlar əzir yoldan ötənləri,

Qayıtma,

Tapmayacaqsan ötənləri;

Nə baxışları ilə öldürən Orfeyi,

Nə də ilğımları.

Bir zamanlar bu dağılmış dünyada

Ən harmonik cütlük ola bilərdik,

Nə biləydik...

 

CADU

Payızın bir neçə günü də qalıb

Qarşıda,

Onları qarşıla.

İstifadə elə,

Qəlbinə hopdur

Məsamələrtək,

Özü də tək-tək.

Günəşin xəsis şüaları

Indi çox bahadır,

Onları qanına yerit

Aramla,

Damla-damla.

Gözlərini geniş pəncərətək aç,

Qoy yarpaqlar dolansınlar başına

Pərvanətək.

Yağış da yersiz və soyuqdur,

Qəbul elə onu elçilərtək.

Axı çürüyən canda da həyat zərrəsi var.

Görürsən?

Eşidirsən?

Bu da var...

Bir də...

Bir də... yalvarıram sənə, Lukresiya,

Kədərlənmə daha...

 

 

RİTM

Qanının ritmini duy,

qəlbinə yüklə,

ən yeni odur dünyada.

Fortepianonu, küləyi və sevgini

onun üstündə köklə.

İmkan ver,

qoy bu simfoniya zamanın canına girsin.

Çox dartınıb eləsə,

yüyən keçir başına,

sakitləşdir,

qızmış ayğır kimi...

 

YOZUM

O zamanlar poeziya məni

Möcüzəli, ilğımlı  dünyaya aparan cığır idi.

Orda ki Ay öz xiffətini bölüşürdü,

Arzular və buludlar dumanında ötüşürdü.

O yerdə ki, bir udum təmiz hava da yoxuydu

Sadist və çirkin şəhərdən başqa.

O da çox pis qoxuyurdu...

 

DUA

İnsan adına,

valideynlər kimi

köklü-köməcli ağac adına,

budaq uşaqlar adına

bizə yazığın gəlsin, Tanrım!

Ona uzun ömür ver,

qoy bütün gücüylə çalışsın

indinin tarlasında.

Ağac körpütək olsun

indiylə sabah arasında.

 

İRS

Mənim atam

soyuqdan və

qardan qorxaraq

mənimçün çoxlu isti topladı.

Öz acı həyatından öyrənmişdi

bunları,

bir yerə topladı onları.

İşıqdan dirəklər yığdı

evin özülündən göyə kimi.

İndi keçmişə dönərək,

mən də

atamın kapitalını

əmanət kitabçası kimi

uşaqlarımın qanına

investisiya qoyuram...