Nazir RÜSTƏM
Şeirlər

 

 

* * *

Hələ yadındadı... hələ yadında...

bu gün mənə gözlərin dedi,

Dilinin ucunda ilişib qalan,

Heç vaxt demədiyin sözlərin dedi.

 

Hələ yadındadı... hələ yadında...

O soyuq gecə də, isti soba da,

Pəncərə önündə qoşa dayanıb,

Qoşa baxdığımız qarlı sabah da...

 

Hələ yadındadı... hələ yadında...

O gizli məktublar, gizli görüşlər.

Yanıb külə döndü hicran odunda

O şirin baxışlar, şirin öpüşlər.

 

Yanında başqası dayanıb indi...

Qalib əsgər kimi durub yanında.

Baxdın, baxışların danışdı, dindi

Hələ yadındadı... hələ yadında...

 

Hələ yadındadı... hələ yadında...

Bunu bu gün mənə gözlərin dedi,

Dilinin ucunda ilişib qalan,

Heç vaxt demədiyin sözlərin dedi.

 

Bütün kainatı tutdum beləcə...

Sən adlı, ünvanlı mələk qadında.

Mən səni... mən səni sevirdim necə ?!

Hələ yadımdadı, hələ yadımda.

* * *

Bacara bilmədim mən

Alnımdakı yazıyla...

Səni apardı bu yol

Bir həzin vağzalıyla.

 

Səni apardı bu yol...

İliyimdən, qanımdan,

Ürəyimdən, canımdan

Aldı, qopardı bu yol.

 

Enişi-yoxuşuyla,

Küləyi, yağışıyla,

Gözlərimin yaşıyla

Apardı uzaqlara

 

İndi bu ayrılığı

Yazaq kimin adına?!

Gülüm, amma sıxılma,

Bax, sən Allah, sıxılma,

Məni salıb yadına.

 

Sirr kimi, sehr kimi,

Bu kövrək şeir kimi

Səni apardı bu yol...

İliyimdən, qanımdan,

Ürəyimdən, canımdan

Aldı, qopardı bu yol,

Apardı uzaqlara

Bir həzin vağzalıyla...

Bacara bilmədim mən

Alnımdakı yazıyla.

* * *

Ya gün  olsun, ya da yağış,

Ya yay olsun, ya da ki qış...

Yeri-göyü  naxış-naxış

Çəkirəm bir ağ varağa.

 

Torpaq altda itən kimi,

Boy çıxarıb bitən kimi,

Dərdi cücərdib dən kimi

Əkirəm bir ağ varağa.

 

Yol gedirəm ölümümlə,

Kədərimlə, dərd-qəmimlə.

Söykəndiyim qələmimlə

Çökürəm bir ağ varağa.

 

Yollar yorur dizlərimi,

İllər silir izlərimi.

Sənsizlikdə gözlərimi

Tikirəm  bir ağ varağa.

* * *

Uzun şeirim haqqında qışa rekviyem

Bir uzaq adamdı bu uzun şeir...

Uzaqda dayanar, görünməz gözə.

Mənim bu oğlum şeir, bu qızım şeir

Nə dilə aldanar, nə də ki sözə.

 

Səbrimə sığalın çəkib uzanar,

Bu çörəyim şeir, bu duzum şeir.

Qanıma, canıma çöküb uzanar,

Uzaq adam kimi bu uzun şeir.

 

Uzaq adam kimi bu uzun şeir

Bir uzun çay kimi axıb uzanar,

Bu ceyranım şeir, bu quzum şeir

Yorğun gözlərimə baxıb uzanar.

* * *

Heyif ötən günlərə,

Bir də çətin qayıda.

Ötürdük bu baharı,

Qurtardıq bu yayı da.

 

Həsrət qaldıq dənizə,

Sahilə də, suya da...

Uçub görünməz oldu

Ağappaq qağayı da.

 

Qoşa baxardıq suda

Nazlanan o aya da...

Heyif,  bu yay da bitdi,

Heyif, çətin qayıda.

 

Sən də getdin yay kimi...

Üşüdüm sənsiz, gülüm.

Bizsiz qəribsəyibdi,

Darıxır dəniz, gülüm.

* * *

Ölsəm, sıxma üzünə

Sevdiyim dizlərini...

Bir gün yuxuna gəlsəm,

Qapama  gözlərini.

 

İndi şirin xəyaldı...

...Gecə, dəniz qırağı.

Hansı dalğada itdi

Sevgimizin qayığı?!

 

Sehrli barmaqların

Saçıma daraq oldu,

Sevgimiz vaxtsız solan

Budaqda yarpaq oldu.

 

Sən mənim qəmli şeirim,

Bayatımsan, ağımsan.

Dünya boyda şirinim,

Dünya boyda ahımsan.

 

Ölsəm, sıxma üzünə

Sevdiyim dizlərini.

Bir gün yuxuna gəlsəm,

Qapama  gözlərini.

* * *

Məni dəyişmək çətin...

Buna heç də çalışma.

Yanıb külə dönərsən,

Alovuma alışma.

Səhər əsən meh kimi,

Ot üstündə şeh kimi,

Sevdiyim şeir kimi

Nəfəsimə qarışma.

 

Hayqıran sükut olub,

Darıxan bulud olub,

Kaman olub, ud olub,

Ürəyimdə danışma.

 

Dodaq büzüb getmisən,

Ürək üzüb getmisən,

Özün küsüb getmisən...

İstəyirsən, barışma.

BƏNÖVŞƏ

Rəngini göydən alıb,

Yolum üstə bitərsən.

Beş-on gün qonaq qalıb,

Nağıl olub bitərsən.

 

Baxışda kəlmə kimi,

Naxışda ilmə kimi,

Kədərli nəğmə kimi

Yavaş-yavaş itərsən.

 

Yenə şimşəklər çaxar,

Yenə yağışlar yağar,

Yenə evimi yıxar,

Yenə çıxıb gedərsən.

QOŞMA

Gedişin, gəlşin yenə sərindi...

Yenə incimisən, yenə küsmüsən.

Bircə ürəyim var, o da sənindi,

Onu da əlimdən alıb üzmüsən.

 

Ay qara gecəmin aydın səhəri,

Şerimin, sözümün ay şah əsəri,

Bu qədər hicranı, dərdi, kədəri

Bizim aramıza necə düzmüsən?!

 

Başımda fikrilər qarışır sənsiz,

Kövrək xatirələr danışır sənsiz,

Yerim də, göyüm də alışır sənsiz

Dünyanı yandıran odmu, közmüsən?!

 

Məni addım-addım güdənim də sən,

Durub yolum üstə bitənim də sən,

Üzümə baxmayıb gedənim də sən...

De, mənmi düzmüyəm, sənmi düzmüsən?!

 

Gəl çıxaq borandan, qardan, yağışdan,

Çıxaq bu bədlikdən, qara qarğışdan.

Sevgimiz dil açıb bir ilk baxışdan

Gözünü gözümdən niyə üzmüsən?!

 

Deyirdin sevirəm səni su qədər,

Sevgisi tükənməz Qu-quşu qədər...

Əgər elədirsə, onda bu qədər

Bu Nazir Rüstəmsiz necə dözmüsən?!