Vaqif ASLAN AYB–nin Şəki bölməsinin rəhbəri ÖLÜM DƏ ADILƏŞDI…

ADİLİK

Olum da adiləşdi,
                  ölüm də adiləşdi...
Hər gün gedib-gəldiyim
                  yolum da adiləşdi.
Adiləşdi sevdiyim
                  gözlərin baxışları.
Adiləşdi anlımın
                  yazısı, naxışları.
Qurtardım, bitdim daha,
Əridim, itdim daha.
Sizlər salamat qalın, Mən çıxıb getdim daha!


ÇÜNKİ

Qanqalın da gülü var,
         amma döşə taxılmır.
Çünki ona sevdalı
         gözlər ilə baxılmır.

SƏNƏ GÖRƏ

Xəyalımdasan, amma
         sən xəyali deyilsən.
Yəqin xəyallarından
         sən də xali deyilsən.
Ürəyimdə yer salıb,
         beynimdə gizlənmisən.
Mən ağrılar çəkmişəm,
         sənsə əzizlənmisən.
Hər gün bir az düşmüşəm
         gözlərimin gözündən.
Sənə görə təklənib
         qovulmuşam özümdən.

ALLAH

Bu gözəl güldür, Allah!
Bu gülü soldurunca,
Sən məni öldür, Allah!

On sığal çəkmişəm
Gözümlə göz dolusu.
Dilim xeyir-dualar,
Ürəyim söz dolusu.

Qadasını aldığım
Mənə qan uddurubdur.
Tanıdığım gülləri
Bir-bir unutdurubdur.

Çəksəm də çəkdiyimi
Ədasından, nazından.
Üz tutub yalvarmışam
Gündə yüz yol azından.

Bu gül başdan-ayağa
Tamam ətirdir, rəngdir.
Dünən füsunkar idi,
Bu gün daha qəşəngdir.

Bu gözəl güldür, Allah!
Bu gülü soldurunca,
Sən məni öldür, Allah!


GƏZMƏ

Mənim yazılarımda
Təbaşir tozu yoxdur,
Silməyə silgi gəzmə.

Özün yaxşı bilirsən
Yazıya pozu yoxdur,
Bir ayrı bilgi gəzmə.

Alnımın lövhəsindən
Köçürmüşəm onları,
Pozma, insafın olsun!

Qəlbimin sınağından,
Beynimin qınağından
Keçirmişəm onları,
Yozma, insafın osun!

Qəbul eylə necə var.
Hər deyəndə yazılmır
Bu qədər saf yazılır.


VARSA

Sənin gözəl olduğunu
Məndən artıq bilən varsa,
Bilməz olum!

İşığına mənim kimi
Gələn varsa,
Gəlməz olum!

Səndən ötrü mənim qədər
Ölən varsa,
Ölməz olum!


Azərbaycan jurnalı