Azərbaycan ədəbiyyatının parlaq nümayəndəsi, görkəmli uşaq şairi və dramaturqu Xanımana Sabir qızı Əlibəyli 20 aprel 1920-ci ildə Bakı şəhərində zəngin mədəni ənənələrə malik zadəgan ailəsində dünyaya göz açmışdır. Babası general Ağasəlim bəy Əlibəyov və nənəsi -Xanımana o zamanın yüksək təhsil görmüş ziyalılarından olmuşlar. Bədii istedada malik olan Xanımana nənə hərdən şeir də yazarmış. Atası Sabir bəy Əlibəyov Sankt-Peterburq Universitetini bitirmişdi və ölkəmizin xaricdə ixtisaslaşmış ilk ali təhsilli peşəkar hüqüqşünaslarından biri kimi tanınırdı.

Anası Məsumə xanım Qarayeva H.Z.Tağıyevin məşhur «Qızlar gimnaziyası»nı və Azərbaycan Dövlət Universitetinin filologiya fakültəsini bitirmiş Əli Bayramov adına qadınlar klubunun fəallarından olmuş, uzun illər Bakının orta məktəblərində dərs demiş, məktəb direktoru, rayon xalq maarif şöbəsinin müdiri vəzifələrində çalışmış, bu sahədə səmərəli fəaliyyətinə görə «Əməkdar müəllim» fəxri adına layiq görülmüşdür.

Xanımana dörd qızın və üç oğulun böyüdüyü bu ailənin ilk uşağı idi və təbii ki, valideynləri onun təlim-tərbiyəsi ilə ciddi məşğul olurdular. Onların səyləri və şəxsi numunələri zəminində qızcığaz mütaliyəyə aludə olur. Azərbaycan və rus dillərində əvvəlcə xırda həcmli uşaq ədəbiyyatı nümunələrinin, sonra isə sanballı poeziya əsərlərinin, povest və romanların ardıcıl və potensial oxucusuna çevrilir.

Gənc şair Bakıdakı 13 nömrəli orta məktəbdə təhsil almış, həmişə yaxşı oxumuş, müəllimlərinin sevimlisi olmuşdur. Onlardan biri, sonralar görkəmli yazıçı kimi tanınan Məhərrəm Əlizadə Xanımananın istedadını görüb onunla məşğul olmuş, ilk şeirlərinin kütləvi informasiya vasitələrinə yol açmasına, özəlliklə də balaca şairənin Azərbaycan radiosu ilə çıxışlarına məsləhətçi və köməkçi olmuşdur.

1954-ci ildə Bakıda keçirilən gənc istedadların yekun konsertində öz şeirini oxuyan Xanımana Respublikanın o zamankı rəhbəri M.C.Bağırovun diqqətini cəlb etmiş birinci yerə layiq görülmüşdür. 

Xanımana Əlibəyli şeir təcrübəsinə ibtidai məktəbdə oxuyanda başlamış on yaşında ikən anasına səmimi misralar həsr etmiş, ilk şeirləri 1938-ci ildən etibarən dövri mətbuatda dərc olunmağa başlamış, «Balaca həkim» adlı birinci kitabı isə 1955-ci ildə «Uşaqnəşr» tərəfindən 30.000 min nüsxə tirajla çap olunmuşdur.
16 yaşında ikən Xanımana Əlibəyli Bakıda Tibb İnstitutuna daxil olmuşdu. 1942-ci ildə İnstitutu uğurla bitirən gənc həkim təyinatla vətənimizin dilbər guşələrindən olan Masallıya göndərilmiş, orada Qızılavar kəndində həkim kimi fəaliyyətə başlamışdır. Kənd sovetinin ayırdığı atla Xanımana Əlibəyli müntəzəm olaraq bölgənin Kolatan, Əliabad, Dəmirçilər, Mahmudlar və s. kəndlərinə gedərək öz şəfqətli əlləri ilə xəstə uşaqları, qocaları sağaltmış, kənd sakinləri arasında profilaktik tibb tədbirləri həyata keçirməklə məşğul olmuşdur. O zaman bölgədə tüğyan edən tropik qızdırma və səpgili yatalaq kimi ağır xəstəliklərə qarşı mübarizədə Xanımana həkimın xidmətlərindən Masallının qocaman sakinləri böyük razılıq hissi ilə danışırlar.

Sevimli həkimlik peşəsi ilə məşğul olduğu illərdə də qəlbi poeziya ilə döyünən Xanımana Əlibəyli bədii kitablardan ayrılmamış, şeir yazmaqda davam etmişdir. 
Bədii yaradıcılıq sahəsində yeni, ciddi uğurlar qazanan məhsuldar şairəmiz 1953-cü ildə o zamankı uşaq ədəbiyyatımızın görkəmli simalarından olan Mirvarid Dilbazi və Mikayıl Rzaquluzadənin zəma¬nətləri ilə SSRİ Yazıçılar İttifaqına üzv qəbul edilmişdir.

Xanımana Əlibəyli uşaqlar üçün yazılmış yüzlərlə şeirin, onlarla poema və səhnə əsərinin, 30-dan artıq kitabın müəllifidir. Onun sənətkar əməyi həmişə tənqidin və ədəbi ictimaiyyətin diqqət mərkəzində olmuş, yüksək qiymətləndirilmişdir. «Aycan» pyesinin uğurlu tamaşası münasibətilə yaradıcı heyətin üzvləri, rejissor Ulduz Rəfili, bəstəkar Şəfiqə Aundova və baletmeyster Nailə Nəzirova ilə birlikdə Xanımana Əlibəyli 1985-ci ildə Azərbaycan SSRİ-nin Dövlət mükafatına layiq görülmüşdür. 1991-ci ildə ona Əməkdar İncəsənət xadimi adı verilmişdir. 1998-ci ildə Xanımana «İlin qadını» adını almaq şərəfinə nail oluşdur. 1999-cu ildə ümummilli liderimiz Heydər Əliyev şairəyə Prezident təqaüdü təyin etmişdir. 

Azərbaycan uşaq ədəbiyyatının inkişafında böyük xidmətləri olmuş Xanımana Əlibəyli 7 may 2007-ci ildə dünyasını dəyişmiş, Bakı şəhərində dəfn edilmişdir. 

Hüseynov Məmməd Abbas oğlu – şair, 1934-cü ildən AYB-nın üzvü, Azərbayjanın xalq şairi (1957), Azərbaycanın Əməkdar İnjəsənət xadimi (1940), Dövlət Mükafatı Laureatı (1949).

1907-ci il aprelin 20-də Bakıda anadan olmuşdur. APİ-nin Şərqşünaslıq fakültəsinə daxil olmuş (1928), eyni zamanda «Azərnəşr»də tərcüməçilik etmişdir (1928-1931). Yazıçılar İttifaqında şeir bölməsinin rəhbəri, poeziya bölməsinin rəhbəri və təşkilat katibi (1938-1940), müdafiə bölməsinin rəhbəri (1941-1946), həm də İranda xüsusi ezamiyyətdə olmuşdur. Müəyyən fasilələrdən sonra yenidən Yazıçılar İttifaqında poeziya bölməsinə rəhbərlik etmişdir (1947-1950); (1951-1952).
İki dəfə Lenin ordeninə (1945-1967), «Oktyabr inqilabı» (1977), «Qırmızı Əmək bayrağı» (1965) ordenlərinə və medallara layiq görülmüşdür.
«Nübar» (1939), «Səhərin nəğməsi» (1943), «Sevgi» (1954), «Dayağım» (1971), «Məhəbbət dastanı (1974), «Seçilmiş əsərləri» (üç jilddə, 1988) və s. kitabların müəllifidir.

1977-ci il mayın 6-da vəfat etmişdir.

İbrahimov Mirzə Əjdər oğlu – nasir, dramaturq, ədəbiyyatşünas, publisist, 1934-cü ildən AYB-nın üzvü, Azərbaycanın xalq yazıçısı (1961), Azərbaycan Elmlər Akademiyasının akademiki (1945), SSRİ Dövlət mükafatı laureatı (1950), Azərbaycan Dövlət mükafatı laureatı (1965), Beynəlxalq Nehru mükafatı laureatı (1979), Azərbaycanın Əməkdar İcnəsənət xadimi (1941), Sosialist Əməyi Qəhrəmanı (1981), SSRİ xalq deputatı (1989).

1911-ci il oktyabrın 15-də (28-də) Cənubi Azərbaycanın Sərab şəhəri yaxınlığındakı Evə kəndində anadan olmuşdur. 1918-ci ildə Bakıya gəlmişdir. Azərbaycan Dövlət Elmi-Tədqiqat İnstitutunun ikillik hazırlıq şöbəsində, SSRİ Elmlər Akademiyasının Leninqraddakı Şərqşünaslıq İnstitutunun aspiranturasında təhsil almışdır (1935-1937). Azərbaycan SSR xalq maarif komissarı (1942-1946), Azərbaycan Yazıçılar İttifaqı İdarə heyətinin sədri (1946-1954), biricni katibi (1965-1975), SSRİ Yazıçılar İttifaqı idarə heyətinin katibi (1965-1975), Azərbaycan Respublikası Nazirlər Soveti sədrinin müavini (1946-1950), Azərbaycan Respublikası Ali Soveti Rəyasət Heyətinin sədri (1954-1958), Azərbaycan EA Nizami adına Dil və Ədəbiyyat İnstitutunda XIX əsr Azərbaycan ədəbiyyatı tarixi şöbəsinin müdiri (1960-1970) vəzifələrində işləmişdir. Ömrünün axırınadək Azərbaycan EA Nizami adına Ədəbiyyat İnstitutunun Cənubi Azərbaycan Ədəbiyyatı Şöbəsinin müdiri olmuşdur.

Babayev Nəbi Ələkbər oğlu — şair, nasir, dramaturq, publisist, tərjüməçi, 1947-ci ildən AYB-nın üzvü, Ümumittifaq Lenin komsomolu mükafatı laureatı (1968), SSRİ Dövlət mükafatı laureatı (1973), Azərbaycan Dövlət mükafatı laureatı (1982), Azərbaycanın Əməkdar injəsənət xadimi (1979), Azərbayjanın Xalq şairi (1984).
1924-cü il dekabrın 10-da Bakının Xırdalan kəndində anadan olmuşdur. ADU-nun filologiya fakültəsində təhsil almışdır. Leninqrad Dövlət Universitetində (1947-1949) və M.Qorki adına Ədəbiyyat İnstitutunda təhsil almışdır (1949-1952). AYİ-nin katibi (1958-1965), Azərbaycanın Xariji Ölkələrlə Dostluq və Mədəni Əlaqələr Jəmiyyəti rəyasət heyətinin sədri (1974-1992), «Azərbaycan dünyası» Beynəlxalq Ələqalər Mərkəzinin prezidentidir olmuşdur. AYB Ağsaqqallar Şürasının üzvü seçilmişdir (1991). «Şöhrət» ordeninə layiq görülmüşdür.

«İllər və sahillər» (1969), «Uldaz karvanı (1979), «Nəsillər-əsirlər» (1985), «Ağ şimşəklər» (1986), «Torpaq sənə and içirəm» (1989), «Ömür çinarından yarpaqlar» (1995), «Əsrin qanlı laləsi» (1996) və s. kitabların müəllifidir.

İbrahimbəyov Rüstəm Məmmədibrahim oğlu – nasir, dramaturq, ssenarist, 1969-cu ildən AYB-nın üzvü, Azərbaycanın Əməkdar İncəsənət xadimi, Ümumittifaq Komsomolu mükafatı laureatı (1980), Azərbaycan Dövlət mükafatı laureatı (1980), Rusiyanın Dövlət mükafatı laureatı (1994-1996).
1939-cu il fevralın 5-də Bakı şəhərində anadan olmuşdur. Azərbaycan Neft və Kimya İnstitutunda təhsil almışdır. SSRİ Kinematoqrafçılar İttifaqı yanındakı ikiillik ali ssenari kursunda oxumuşdur (1965-1967). Azərbaycan Kinematoqrafçılar İttifaqı idarə heyətinin katibi (1967-1981), birinci katibi, sədri vəzifələrində işləmişdir. Həmçinin MDB və Baltiya ölkələri Kinematoqrafçılar İttifaqları Konfederasiyasının sədridir.

«Beloe solnse pustini» (1971), «Muzıkalnıe etyudı» (1973), «Urok peniya (1974), «Den rocdeniya» (1976), «Park» (1987) və s. kitabların müəllifidir.

Rzayev Rəsul İbrahim oğlu – şair, dramaturq, 1934-cü ildən Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, Sosialist Əməyi Qəhrəmanı (1980), Azərbaycanın Xalq şairi (1960), SSRİ Dövlət mükafatı laureatı (1951), Azərbaycan Ali Sovetinin deputatı, Azərbaycanın Əməkdar İncəsənət xadimi (1945).
1910-cu il mayın 19-da Azərbaycanın Göyçay şəhərində maarifpərvər ailədə doğulmuşdur. Tbilisidə Zaqafqaziya Kommunist Universitetinin korperasiya şöbəsində təhsil almışdır (1926-1927). Azərbaycan Elmi-tədqiqat İnstitutunun aspiranturasında (1931-1933), Moskvada Kinematoqrafiya İnstitutunda təhsilini davam etdirmişdir (1934-1937).

«Gənc işçi» qəzeti redaksiyasında tərjüməçi, Bakı kinostudiyasında ssenari şöbəsinin rəisi (1937-1938), Azərbaycan Dövlət Filarmoniyasının müdiri (1938), Azərbaycan Sovet Yazıçıları İttifaqının sədri (1938-1939), Bakı kinostudiyasının müdiri (1942-1944), kinematoqrafiya idarəsində rəis (1944-1946), Azərbaycan SSR kinematoqrafiya naziri (1946-1949), Azərbaycan Sovet Ensiklopediyasının baş redaksiyasının baş redaktoru, Ümumdünya Sülhü Müdafiə Komitəsi Rəyasət Heyətinin üzvü, Afrika və Asiya ölkələri Sovet Həmrəylik Komitəsi Rəyasət Heyətinin üzvü və respublika üzrə sədri, SSRİ Yazıçılar İttifaqı Rəyasət Heyətinin üzvü, «Novosti» Mətbuat Agentliyinin Azərbaycan şöbəsi idarəsinin sədri, Azərbaycan Respublikası Ali Sovetinin (VII çağırış) deputatı, Azərbaycan KP təftiş komissiyasının üzvü seçilmiş, Lenin və SSRİ dövlət mükafatları komitəsinin üzvü olmuşdur. Xidmətləri yüksək qiymətləndirilmiş, ona fəxri adlar verilmiş, üç dəfə Lenin ordeni və medallarla təltif edilmişdir.

«Qanadlar» (1939), «Çinar» (1939), «Könül səsləri» (1954), «İllər və sətirlər» (1966), «Duyğular, düşünjələr» (1964), «Üzü küləyə» (1978), «Seçilmiş əsərləri» beş cilddə (2002) və başqa kitabların müəllifi olmuşdur.
1981-ci ildə aprelin 1-də Bakıda vəfat etmişdir.

Vəkilov Səməd Yusif oğlu – şair, dramaturq, tərcüməçi, tənqidçi, ədəbiyyatşünas, publisist, ictimai xadim, 1934-cü ildən Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, iki dəfə SSRİ Dövlət mükafatı laureatı (1941-1942), Azərbaycan EA həqiqi üzvü (1945), Azərbaycanın Əməkdar İncəsənət xadimi (1943), filologiya elmləri fəxri doktoru (1956), Azərbaycanın Xalq şairi (1956).

1906-cı il martın 21-də Azərbaycanın Qazax qəzasının Yuxarı Salahlı kəndində anadan olmuşdur. Moskvada II Dövlət Universitetinin ədəbiyyat fakültəsində təhsil almışdır (1929-1931). APİ-ni bitirib elmi-tədqiqat institutunda, daha sonra APİ-nin dil və ədəbiyyat fakültəsində aspirant olmuşdur. 1934-cü il Azərbaycan Sovet yazıçılarının I qurultayında İttifaqın məsul katibi seçilmişdir. Ümumittifaq sovet yazıçılarının I qurultayında Yazıçılar Birliyi rəyasət heyətinin üzvü (1934), ZŞFSR Mərkəzi İcraiyyə Komitəsinin üzvü (1935) seçilmişdir. Uzun müddət Azərbaycan Sovet Yazıçıları İttifaqı rəyasət heyətinə rəhbərlik etmişdir. 1954-cü ildə Azərbaycan EA-nın Prezident müavini seçilmişdir.

İki «Lenin» ordeni, iki «Qırmızı Əmək Bayrağı» ordeni, «Şərəf nişanı» ordeni və medallarla təltif edilmişdir. 
«Azad İlham» (1939), «İstiqbal təranəsi» (1947), «Dram əsərləri» (1955), «Komsomol poeması» (1958), «Seçilmiş dram əsərləri və poemaları» (1974), «Seçilmiş əsərləri (iki cilddə)» 1976 və s. kitabların müəllifidir. 
1956-cı il mayın 27-də Bakıda vəfat etmişdir. 

Rüstəmzadə Süleyman Əliabbas oğlu – şair, dramaturq, 1934-cü ildən ildən AYB-nın üzvü, Azərbaycanın Əməkdar İncəsənət xadimi (1943), Azərbaycanın xalq şairi (1960), SSRİ dövlət Mükafatı Laureatı (1950), Azərbaycan Dövlət mükafatı laureatı (1970), Sosialist Əməyi Qəhrəmanı (1976).

1906-cı il martın 12-də Bakıda anadan olmuşdur. ADU-nun Şərq fakültəsinə daxil olmuşdur, 1929-cu ildə ADU-nun Şərq fakültəsindən I Moskva Dövlət Universitetinin ədəbiyyat və incəsənət fakültəsinə köçürülmüşdür. Zaqafqaziya Mərkəzi İcraiyyə komitəsinə üzv seçilmişdir (1935). Birinci çağırış Azərbaycan Ali sovetinə deputat seçilmişdir (1938). Bundan sonra bütün çağırışlarda xalq elçisi olmuşdur.

M.Əzizbəyov adına Azərbaycan Dövlət Akademik Dram Teatrının direktoru (1937-1938), «Ədəbiyyat qəzeti»nin baş redaktoru olmuşdur. Azərbaycan Yazıçılar İttifaqının İdarə heyətinə, «Azərbaycan», «Kirpi» jurnallarının və «Sovetski pisatel» nəşriyyatının redaksiya heyətlərinə üzv seçilmişdir.
Xidmətlərinə görə üç dəfə Lenin ordeni, iki «Qırmızı Əmək Bayrağı» ordeni, Sovet Sülhü Müdafiə Komitəsinin Fəxri fərmanı və bir sıra medallarla təltif olunmuşdur. Ömrünün axırınadək Azərbaycan SSR Ali Sovetinin sədri vəzifəsində çalışmışdır.

«Ələmdən nəşəyə» (1927), «Ulduzlar» (1934), «Gecənin romantikası» (1938), «İki sahil» (1954), «Lirik şeirlər» (1956), «Günəşli sahillərdə» (1963), «Seçilmiş əsərləri» (4 cilddə, 1969-1972), və s. kitabların müəllifi olmuşdur.
1989-cu il iyunun 10-da vəfat etmişdir.

Vahabzadə Bəxtiyar Mahmud oğlu — şair, dramatur, ədəbiyyatşünas, 1945-ji ildən AYB-nın üzvü, Azərbayjanın xalq şairi (1984), f.e.d. (1964), professor, AMEA həqiqi üzvü (2000), Azərbayjan Əməkdar İnjəsənət xadimi (1974), Azərbayjanın Dövlət mükafatı laureatı (1976), SSRİ Dövlət Mükafatı laureatı (1988), Azərbayjan Respublikası Ali Sovetinin deputatı (1990), Milli Məjlisin üzvü (1995, 2000).
1925-ji ildə Azərbayjanın Şəki şahərində anadan olmuşdur. ADU-nun filologiya fakültəsində təhsil almışdır (1942-1947).
ADU-da Müasir Azərbayjan ədəbiyyatı kafedrasının professoru vəzifəsində çalışmışdır (1950-1990). «Qırmızı Əmək bayrağı» və «İstiqlal» ordenləri ilə təltif olunmuşdur.

«İnsan və zaman» (1964), «Bir ürəkdə dörd fəsil» (1966), «Sadəliklə böyüklük» (1978), «Payız düşünjələri» (1981), «Ağıl başqa, ürək başqa» (2000), «Ağ atlı oğlan» (2002) və s. kitabların müəllifidir.

Hüseynov Mehdi Əli oğlu – nasir, dramaturq, tənqidçi, 1943-cü ildən AYB-nın üzvü, SSRİ Dövlət mükafatı laureatı (1950), Azərbaycanın xalq yazıçısı (1964).
1909-cu il martın 22-də Azərbaycanın Qazax mahalının II Şıxlı kəndində anadan olmuşdur. ADU-nun pedaqoji fakültəsinin tarix şöbəsində təhsil almışdır (1926-1931), Moskvada Dövlət Kinematoqrafiya İnstitutu yanında akademiya tipli kinossenariçilər kursunu bitirmişdir (1938). Azərbaycan Proletar Yazıçıları Cəmiyyətinin məsul katibi, Azərbaycan Yazıçılar İttifaqı Təşkilat Komitəsinin məsul katibi (1930-1934) Azərbaycan Yazıçılar İttifaqı idarə heyətinin katibi (1954-1958), biricni katibi (1958-1965) vəzifələrində işləmişdir.

«Qırmızı Əmək bayrağı» ordeni və medallarla təltif olunmuşdur.

«Ölkəm» (1947), «Abşeron» (1949), «Səhər» (1953), «Seçilmiş əsərləri» (üç cilddə, 1954), «Qara daşlar» (1959), «Yeraltı çaylar dənizə axır» (1966) və s. kitabların müəllifi olmuşdur.

1965-ci il martın 10-da vəfat etmişdir.